Chociaż Ziba od lat prowadzi życie kochającej żony, cierpliwej matki i spokojnej mieszkanki wsi, los okrutnie kpi z jej statecznej sytuacji. Mąż kobiety, Kamal zostaje zamordowany siekierą i znaleziony na ich podwĂłrzu. Ziba jest w ogromnym szoku, więc nie potrafi wyjaśnić, co robiła w momencie zabĂłjstwa. Dzieci zarzekają się, że ich matka nigdy w życiu nie dopuściłaby się takiego czynu. Jednak członkowie rodziny Kamala są przekonani o jej winie i domagają się sprawiedliwości.

Cudem unikając publicznego zlinczowania, Ziba zostaje zabrana do aresztu i uwięziona. Oczekując procesu, przebywa w grupie kobiet, ktĂłre nieszczęście rĂłwnież zaprowadziło do celi. WśrĂłd jej nowych towarzyszek znajduje się trzydziestojednoletnia Nafisa, dla ktĂłrej więzienie było ocaleniem. W innym przypadku dokonano by na niej honorowego zabĂłjstwa. Ziba mieszka rĂłwnież z ciężarną i niezamężną Meżgan, ktĂłra ma zaledwie dziewiętnaście lat. W odizolowaniu ma czekać, aż rodzina jej kochanka zdecyduje, że powinni wziąć ślub. Jeśli w ogĂłle.

Więzienie dla każdej z nich staje się paradoksalnie bezpiecznym azylem i okrutną karą. Usunięte z brutalnej i pozbawionej umiejętności wybaczania społeczności, prĂłbują zmagać się z sytuacją, tworząc trwałe i przypieczętowane ciężkim losem zgromadzenie.

Do tego zamkniętego świata przybywa Jusuf, prawnik Ziby. Mężczyzna jest afgańskiego pochodzenia, ale został wychowany w Ameryce. Jego zaangażowanie w kwestię praw człowieka i tęsknota za rodzimym krajem przywiodły go do Afganistanu. Wie, że los jego klientki zależy od niego. Odkrywa, że zarĂłwno Afganistan, jak i Ziba kryją w sobie wiele tajemnic.

Czy Ziba jest pozbawioną sumienia morderczynią? Czy tak jak inne więźniarki padła ofiarą naruszenia surowych zasad społecznych?

Wstrząsający dokument o wojnie w Syrii.

Tej książki nie napisał zachodni reporter. Jej autorką jest syryjska dziennikarka, ktĂłra brała udział w protestach przeciw rządowi Al-Asada. Zmuszona do opuszczenia kraju, w latach 2012-2013 trzykrotnie wracała tam z narażeniem życia, by opisać losy rewolucjonistĂłw i zwykłych ludzi gnębionych i zabijanych - najpierw przez reżim, a potem także przez grupy religijnych ekstremistĂłw i ISIS.

Autorka jeździ po kraju i rozmawia z osobami, ktĂłre straciły wszystkich bliskich, i z tymi, ktĂłrym udało się zachować resztki nadziei. Przedstawia codzienną udrękę swoich rodakĂłw - dokumentuje postawy, losy, sprzeciw wobec okrucieństwa, bezsilność i gniew. Pisze o ludziach prĂłbujących przetrwać i jakoś żyć pomimo spadających bomb, zrujnowanych domĂłw i skrajnej biedy. Opisuje tych, ktĂłrzy stawiają opĂłr - walcząc, starając się podtrzymywać więzi, pracując, rodząc dzieci - a kiedy zbliża się kolejny samolot - szukając miejsca, gdzie można się schronić. Pisze o matkach, na oczach ktĂłrych giną dzieci, i o nastolatkach, ktĂłre muszą sięgnąć po broń.

Lektura książki Samar Yazbek i wstępu Piotra Balcerowicza pozwala zrozumieć genezę i przebieg syryjskiego konfliktu, ktĂłry z pokojowych demonstracji przekształcił się w krwawą wojnę.